Stichting NOK neemt stokje over van het NDC
Anno 2014 zijn we voor de Sector Werken onder Overdruk een nieuw tijdperk ingegaan. Om het een en ander te verduidelijken nemen we u even mee terug in de tijd.
De ontwikkeling van het commerciële duiken in de 70er jaren, die gepaard ging met een verontrustende stijging van het aantal fatale duikongevallen, en de te verwachten groei in de 80er jaren, deed de noodzaak voelen van strenge keuringen en medische begeleiding van Nederlandse duikers. Hierin stond Nederland niet alleen, in alle landen rond de Noordzee werd deze noodzaak gevoeld: de European Diving Technology Committee -EDTC- werd opgericht, Noorwegen en Engeland kwamen met wetgeving, in Nederland werd bij Sociale Zaken en Werkgelegenheid aan wetgeving gewerkt. Op dat moment was het Duikmedisch Centrum van de Koninklijke Marine het enige instituut in Nederland waar keuring van duikers plaatsvond, en waar in voorkomende gevallen duikerziekten konden worden behandeld. Het was dan ook de Minister van Defensie die werd benaderd, en op 6 maart 1981 werd de instellingsbeschikking van een werkgroep Stichting Nationaal Duikcentrum afgegeven. De werkgroep concludeerde in juni 1983 dat de oprichting van een stichting Nationaal Duikcentrum wenselijk was. De nadruk lag hierbij nog steeds op de medische begeleiding. Medio 86 werd de Programmacommissie opgeheven en de stichting NDC officieel opgericht.
Het NDC 1987 - 2014
Op vrijdag 2 april 1987 mochten 20 professionele duikers uit handen van de toenmalige voorzitter en medeoprichter van het Nationaal Duikcentrum (NDC), Koos Huijskens, als eerste hun diploma Beroepsduiken in ontvangst nemen. De destijds gevolgde opleiding voldeed aan de internationale strenge regels en voorschriften van de European Diving Technology Committee (EDTC, een door de EG ingestelde overkoepelende adviesgroep.
In het IRO-Journaal van 10 april 1987 werd voor het eerst breed aangekondigd dat de duikindustrie en overheid al geruime tijd bezig waren met arbeidswetgeving voor beroepsduikers. Vooruitlopend op deze wetgeving werd vanaf januari 1988 een opleiding voor beroepsduikers in de offshore door Staatstoezicht op de Mijnen verplicht gesteld. Om te voorkomen dat Nederlandse jongeren naar het buitenland moesten voor een opleiding heeft diezelfde industrie en overheid, eerst in de Werkgroep Nationaal Duikcentrum en vanaf 1986 in de stichting Nationaal Duikcentrum, zorggedragen voor een opleiding in eigen land in de eigen taal.
De duikerschool van het Genie Opleidingscentrum in Hedel leverde toentertijd al tientallen jaren ex-dienstplichtige duikers voor de duikindustrie en op voorstel van Defensie, de duikindustrie en overheid werd samenwerking gezocht met de duikerschool van Koninklijke Landmacht.
De duikerschool verzorgde een opleiding van vijf weken (onderbouw) en een opleiding van twaalf weken (onder- en bovenbouw). Voor ervaren duikers bestond tevens de mogelijkheid voor een vervolgopleiding in het mengselgasduiken te volgen bij het bedrijf VROS in Herkenbosch, een mijnschacht van de Beatrixmijn. Zij het slechts voor een korte periode. Door pech en omdat de industrie weinig toekomst zag in saturatieduiken kwam dit niet van de grond. Inmiddels verzorgde de duikerschool een door de Engelse overheid (HSE) erkende opleiding Complete Air Diver Course, later beter bekend onder de noemer Duikarbeid Categorie A&B.
Enkele jaren geleden heeft Defensie besloten haar twee duikerscholen nauw te laten samenwerken onder single management van Koninklijke Marine, en onder één naam, De Defensie Duikschool. In mei 2010 was de reorganisatie van de Defensie Duikschool (DDS) een feit. De DDS is gevestigd te Den Helder. De Defensie Duikschool is gemoderniseerd en heeft alle faciliteiten binnen handbereik. Onder andere een geheel nieuw gebouw met moderne cursuslokalen voorzien van vereiste audio-visuele middelen. In 2013 zijn twee duikbassins met verschillende dieptes opgeleverd. Daarnaast zijn er intenties om middels stages en/of andere middelen kennis over te dragen zodat de duikschool zich laat bedienen door een eigen goed kenniscentrum gevoed door onder andere de civiele sector. De Defensie Duikschool kan voor de opleidingen en trainingen gebruik maken van de duikvaartuigen: Soemba, Cerberus, Argus, Hydra en Nautilus. Binnen de restacapaciteit van de DDS kunnen ook de civiele als (semi)overheidsduikers opgeleid worden. Deze mogelijkheden zijn middels een contract met Defensie vastgelegd tussen Defensie en Stichting NOK.
Vanaf 1988 waren vertegenwoordigers van de duikindustrie, de overheid en de beroepsduikers druk bezig binnen de Arboraad om te komen tot arbeidswetgeving. Op dat moment was onze overheid bezig met de ontwikkeling van Arbowetgeving zoals we dat nu kennen. Na enkele jaren een eigen Duikbesluit te hebben gehad werd dit besluit in 1994 opgenomen in de Arbowet. Sindsdien mag of beter gezegd mocht het NDC zich een door de minister aangewezen certificerende instelling noemen. In 2002 onderging de duikregelgeving wederom een aanpassing vanwege een overheidsbesluit op het gebied van certificeringsstelsels.
In 2010, ruim 25 jaar later na de oprichting en 22 jaar na de eerste wettelijke verplichting, 1100 cursisten verder stond de sector wederom voor een historisch moment: De Arbocatalogus Werken onder Overdruk opgesteld onder auspicien van het NDC werd goedgekeurd. Inmiddels hebben er al evaluatierondes van de Arbocatalogus plaatsgevonden en heeft de Beheerstichting Werken onder Overdruk - SWOD - de Arbocatalogus overgenomen. www.ArbocatalogusWoO.nl
In 2014 is de Stichting NDC officieel opgeheven. Maar dit ging niet over één nacht ijs. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kondigde in 2006 een stelselherziening certificatie hetgeen uiteindelijk leidde tot omvorming van het voormalig NDC. Omdat de civiele sector de dienstverlening en doelstellingen van het NDC wilde handhaven werd besloten tot verdeling van de diverse doelstellingen over diverse rechtspersonen.
Anders gezegd met de stelselwijziging paste het NDC en haar takenpakket niet meer in het wettelijk kader. De sector is nu op dezelfde wijze ingericht als alle andere sectoren in Nederland waarin sprake is van gereglementeerde beroepsbeoefenaren.
Met steun van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is de omvorming in gang gezet. De taken loketfunctie overheid, belangenbehartiging & opleidingen en certificering overgedragen zijn aan:
Loketfunctie: Beheerstichting Werken onder Overdruk - SWOD - www.werkenonderoverdruk.nl
Belangenbehartiging: College van Deskundigen Civiele Sector onder Stichting Nederlands Opleiding- en Kenniscentrum voor Arbeid onder Overdruk, kortweg Stichting NOK www.nokwoo.nl
Certificerende Instelling: Stichting Nederlands Duikcentrum Certificatie Instelling www.ndcci.nl
De naam en logo zijn op uitdrukkelijk verzoek van het bedrijfsleven overgedragen aan de nieuwe certificerende instelling om erkenning en wederzijdse erkenning met en in het buitenland te vereenvoudigen.
De NDC CI werkt conform NEN ISO IEC 17024.
Sinds 2018 kent de civiele sector 2 certificerende instellingen. Zie SWOD Site
Vanaf medio 2024 gaan de twee certificerende instellingen zich voorbereiden op het nieuwe vakbekwaamheidsstelsel dat naar verwachting 1 oktober 2024, na 9 uitstellingen, wordt ingevoerd. De NDC-CI neemt de taak van Registratie Instelling op zich en Hobeon SKO de taak als examenbureau.
Een andere belangrijk deel van de taken, te weten portaal tussen overheid en bedrijfsleven en (advisering) arbogerelateerde zaken zijn door de nieuwe beheerstichting Werken onder Overdruk (SWOD) overgenomen. Het certificeringsstelsel van de overheid voorziet in de aanwezigheid van een dergelijke beheerstichting.
De beheerstichting heeft een tripartite samenstelling: te weten Civiel, Defensie en Brandweer.
Bij niet arbogerelateerde zaken zal Stichting NOK optreden als loket richting overheid en/of andere organisaties, waarbij het belang van de werknemers en werkgevers in de civiele sector behartigd moet worden. Inmidels heeft de civiele sector het voornemen om een Federatie op te richten. Deze Federatie zal die taken dan overnemen.
Voornoemde reorganisatie betekende ook dat in 2010 het personeel overgedragen werd aan ASK Dienstencentrum BV. ASK BV treedt op als Back Office, is NEN ISO 9001 gecertificeerd, en levert diensten aan de nieuwe stichtingen NOK, Nederlands Opleidings- en Kenniscentrum voor Arbeid onder Overdruk, de nieuwe NDC CI en de Beheerstichting Werken onder Overdruk. ASK BV verzorgt naast voornoemde ook de secretariaten voor de brancheorganisatie NADO (www.nado.nu), het Opleidings- en Ontwikkelingsfonds J.P.H. Huijskens, inclusief beheer van diverse (inter)nationale afspraken en lidmaatschappen zoals IDSA (www.idsaworldwide.org) namens NOK en IMCA (www.imca-int.com)
Maar staat ook open voor andere klanten in de Sector Werken onder Overdruk. Sinds 2020 heeft ASK BV ook een afspraak om het secretariaat van de IDSA over te nemen. http://www.idsaworldwide.org te verzorgen.
Het team van ASK Dienstencentrum BV bestaat uit Carin Bot, Erwin Helderman, Rebecca de Bruin, Jacqueline de Bruijn-Sentel, Jose Born-De Gier en Jeroen Berghout. Daarnaast maakt ASK daar waar mogelijk ook gebruik van zzp-werknemers.
De terugtrekkende overheid zorgt voor een déjàvu-gevoel want wederom zijn de industrie, overheid en andere belanghebbenden druk in discussie om aan veranderende wetgeving invulling te geven. In ruim 30 jaar tijd is er veel veranderd en met name daar waar het allemaal om te doen is "het duiken is veiliger geworden". De déjà-vu's en de resultaten zijn het bewijs dat de tijd niet heeft stilgestaan. Vanwege de wijziging van het vakbekwaamheidsstelsel van persoonscertificatie naar persoonsregistratie worden wederom wijzigingen in organisaties voorzien.
Vier voorzitters op een rij (vlnr):
Peter van der Kruit (2011 - oktober 2012)
Piet Struik (1994 - 2003)
Epi Tekke (1989 - 1994)
Cees Barten (2003-2011)
Leo Lagarde voorzitter NOK
Op 14 december 2012 heeft de vertrekkende voorzitter, de heer P.J.J. van der Kruit, de voorzittershamer overgedragen aan de heer Leo Lagarde. Formeel had de overdracht al plaatsgevonden in oktober 2012 en betrof dit slechts een symbolisch moment.
Leo Lagarde is geen onbekende voor beroepsduikend Nederland. Van 1965 tot 2004 was de heer Leo Lagarde werkzaam bij de Koninklijke Landmacht waar hij diverse functies heeft bekleed, zoals Duikcoördinator Koninklijke Landmacht en Duikofficier. Zijn militaire loopbaan heeft hij beëindigd in de functie van Commandant van de Defensie Duikschool te Vught, waarna hij met militair pensioen is gegaan. Veel duikers en duikbedrijven kent hij nog vanuit die tijd. Tegenwoordig runt hij zijn eigen Duiktechnisch Adviesbureau op het gebied van veiligheid en is actief binnen de sportduikorganisatie IADS / IDD .
Na zijn militaire loopbaan bleef Leo de duikindustrie altijd een warm hart toedragen. Hetgeen erin resulteerde dat hij door de leden van de Brancheorganisatie NADO www.nado.nu gevraagd is om in 2009 aan te treden als onafhankelijk voorzitter. Vanaf dat moment vertegenwoordigde hij de werkgevers binnen het NDC Bestuur. Het NDC Bestuur was een niet geheel onbekend college voor hem daar hij in het verleden Defensie vertegenwoordigde binnen het NDC Bestuur en als voorzitter van het Platform Opleidingen meewerkte aan het optimaliseren van de leerdoelen en de kwaliteit van de opleidingen.
Vanwege zijn kennis over duikopleidingen zowel qua de leerdoelen, duikveiligheid en certificering heeft het NDC hem in 2007 gevraagd het NDC bij de IDSA (International Diving School Association) te vertegenwoordigen. Het toenmalige IDSA Bestuur was zo content met zijn deskundige inbreng dat het IDSA-bestuur het NDC verzocht de heer Lagarde als onafhankelijk IDSA voorzitter voor te dragen. Sinds 2008 brengt hij als voorzitter van de IDSA samen met de administrator, de heer Alan Bax, de IDSA-leden naar een hogere standaard. Hiermee werd het streven van het NDC om het internationaal netwerk te optimaliseren ruimschoots gehaald. En ook werd ruimschoots voldaan aan de doelstelling, veiligheid en kwaliteit hoog in vaandel.
Leo heeft de ontwikkelingen rond de stelselwijziging namens de industrie nauw gevolgd. Ook heeft hij samen met bestuursleden van de brancheorganisatie NADO met mandaat van de Nederlandse Vereniging van Beroepsduikers met enige regelmaat bij de minister aangeklopt om het gevoel van onvrede onder de duikbedrijven en duikers kenbaar te maken over komende wetswijzigingen. Leo bevestigt dat de industrie, mokkend en nog niet helemaal tevreden, haar verantwoordelijkheid heeft genomen en ervoor gekozen heeft onder regie van de overheid mee te werken aan nieuwe wetgeving, zoals de stelselwijziging certificatie, de Arbocatalogus Werken onder Overdruk en de beoordelingsrichtlijn Onderhoudssysteem Duik- en Caissonmaterieel. Er ligt nu een taak voor de duikbedrijven om haar werknemers en onderaannemers, de zzp-duikers, van de nieuwe wetgeving op de hoogte te stellen. Leo verwacht dat uiteindelijk over een aantal jaren wanneer er men eraan gewend is ook de voordelen zal inzien, zoals het ook is vergaan met de Arbocatalogus Werken onder Overdruk. Leo beaamt dat er nog knelpunten zijn, die wellicht dit jaar nog in goed overleg met de minister opgelost kunnen worden. Daarbij staat de duikveiligheid hoog in vaandel, aldus Leo.
Leo Lagarde heeft op 20 april 2017 tijdens de NOK bestuursvergadering de voorzittershamer van Stichting NOK overgedragen aan de heer Krul. De heer Krul is mededirecteur van W. Smit Waalhaven. Dit bedrijf heeft de opleidingen voor jaren een warm hart toegedragen en actief bijgedragen aan de kwaliteit van de opleidingen. Leo gaat niet op zijn lauweren rusten maar gaat elders een functie vervullen waarbij hij betere deskundige input kan leveren aan de werkveldspecifieke certificatieschema's werken onder overdruk die nu in een fase zitten om omgezet te worden naar accreditatie volgens SZW beleid Van Beoordelen naar Accreditatie.